ΚΕΦΑΛΑΙΟ 12: Καλές και Κακές Πρακτικές Μοντελοποίησης

Οι βασικές παραδοχές πίσω από την έννοια του Σημασιολογικού Ιστού – το ΑΑΑ σλόγκαν, του ανοικτού κόσμου, και της μη-μοναδικής ονοματοδοσίας – βάζει πολύ συγκεκριμένους περιορισμούς στην γλώσσα μοντελοποίησης. Η δομή του RDF είναι της μορφής των προτάσεων με γνωστά γραμματικά κατασκευαστικά στοιχεία όπως είναι το υποκείμενο, το κατηγορούμενο και το αντικείμενο. Η δομή της OWL περιλαμβάνει γνωστές έννοιες όπως είναι η κλάση, υποκλάση, ιδιότητα. Αλλά η σημασία ενός μοντέλου δίνεται από τους κανόνες συμπερασμού της OWL, που ενσωματώνουν τις παραδοχές του Σημασιολογικού Ιστού. Πως μπορείτε να δείτε αν έχετε χτίσει ένα χρήσιμο μοντέλο, ένα μοντέλο που συμμορφώνεται με αυτές τις παραδοχές; Η απάντηση είναι με το να σιγουρέψετε ότι οι συμπερασμοί που υποστηρίζει είναι χρήσιμοι και με νόημα.

Με βάση το ΑΑΑ σλόγκαν, δεν μπορούμε να πούμε ότι κάποια από τις πρακτικές αυτού του κεφαλαίου είναι ‘λάθος’ διότι ο οποιοσδήποτε (Anyone) μπορεί να πει οτιδήποτε (Anything) για οποιοδήποτε (Any) θέμα. Όλα αυτά τα μοντέλα είναι έγκυρες εκφράσεις στην RDF/OWL, αλλά είναι λανθασμένα με την έννοια ότι δεν πετυχαίνουν αυτό που είχε υπόψη του ο μηχανικός μοντέλου κατά την κατασκευή τους. Σε κάθε περίπτωση, το πρόβλημα μπορεί να εντοπιστεί μέσω προσεκτικής εξέτασης των συμπερασμών που εξάγονται από το μοντέλο. Σε μερικές περιπτώσεις (όπως το λάθος της αντικειμενο-ποίησης), οι ίδιες οι απαιτήσεις είναι ασυνεπείς με τις παραδοχές του Σημασιολογικού Ιστού. Σε άλλες περιπτώσεις (όπως το λάθος της αποκλειστικότητας), οι απαιτήσεις είναι αρκετά συνεπείς με τις παραδοχές του Σημασιολογικού Ιστού και μπορούν να μοντελοποιηθούν εύκολα με ένα απλό πρότυπο.

• Ξεκινώντας
  
• Μοντελοποίηση για Επαναχρησιμοποίηση
  
• Κοινά Λάθη Μοντελοποίησης